Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 14ης Σεπτεμβρίου 2006 (αίτηση του Finanzgericht München —Γερμανία— για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Hausgemeinschaft Jörg und Stefanie Wollny κατά Finanzamt Landshut (Υπόθεση C-72/05) (Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρο 11, Α, παράγραφος 1, στοιχείο γ' - Χρήση κτιρίου έχοντος διατεθεί στην επιχείρηση για τις ιδιωτικές ανάγκες του υποκειμένου στον φόρο - Εξομοίωση αυτής της χρήσεως προς παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας - Προσδιορισμός της βάσης επιβολής του φόρου - Έννοια του ποσού των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε ο υποκείμενος στον φόρο για την εκτέλεση αυτής της παροχής υπηρεσιών)

 

 

 

(2006/C 281/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht München (Γερμανία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Hausgemeinschaft Jörg und Stefanie Wollny

κατά

Finanzamt Landshut

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση του Finanzgericht München (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Άρθρο 11, A, παράγραφος 1, στοιχείο γ' της έκτης οδηγίας 77/388/EΟΚ του Συμβουλίου, της 7ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Βάση επιβολής του φόρου στην περίπτωση παροχής συγκείμενης στην εκ μέρους του υποκειμένου στον φόρο χρήση, για την κάλυψη ίδιων αναγκών, τμήματος κτηρίου το οποίο είναι καθ' ολοκληρίαν ενταγμένο στην επιχείρησή του — Έννοια του «ποσού των εξόδων» του υποκειμένου στον φόρο

Διατακτικό της αποφάσεως

Το άρθρο 11, Α, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 95/7/ΕΚ του Συμβουλίου, της 10ης Απριλίου 1995, έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει τον καθορισμό της βάσης επιβολής του ΦΠΑ, όσον αφορά την ιδιωτική χρήση μέρους κτιρίου έχοντος διατεθεί, καθ' ολοκληρίαν, από τον υποκείμενο στον φόρο για τους σκοπούς της επιχειρήσεώς του, σε κλάσμα του κόστους κτήσεως ή κατασκευής του κτιρίου, προσδιοριζόμενο βάσει της διάρκειας της περιόδου διακανονισμού των σχετικών με ΦΠΑ εκπτώσεων που προβλέπεται σύμφωνα με το άρθρο 20 της εν λόγω οδηγίας.

Σ' αυτήν τη βάση επιβολής του φόρου πρέπει να συμπεριληφθεί το κόστος κτήσεως του οικοπέδου επί του οποίου ανηγέρθη το κτίριο όταν αυτή η κτήση είχε υποβληθεί στον εν λόγω φόρο και ο υποκείμενος στον φόρο πέτυχε την έκπτωση.