Υπ. Εργ. – Αρ. Πρωτ. οικ. 36643 / ∆10.110 / 07.11.2013

Θέµα: Υποχρέωση λήψης µέτρων ασφάλειας και υγείας στην εργασία και σύνταξης γραπτής εκτίµησης επαγγελµατικού κινδύνου σε φορτοεκφορτωτικές εργασίες.

Μετά από ερωτήµατα υπηρεσιών του Σώµατος Επιθεώρησης Εργασίας σας γνωρίζουµε τα παρακάτω:

ΣΧΕΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ:

1.    Κατά την έννοια του άρθρου 3, παρ. 1, περ. β΄ του «ΚΩ∆ΙΚΑ ΝΟΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ» (Κ.Ν.Υ.Α.Ε.) όπως αυτός κυρώθηκε µε το άρθρο πρώτο  του  ν.  3850/2010  (ΦΕΚ  Α’  84),  νοείται  ως  εργοδότης: κάθε  φυσικό  ή  νοµικό πρόσωπο, το οποίο συνδέεται µε σχέση εργασίας µε τον εργαζόµενο και έχει την ευθύνη για την επιχείρηση ή/και την εγκατάσταση.

2.    Κατά την έννοια του άρθρου 3, παρ. 1, περ. ε΄ του Κ.Ν.Υ.Α.Ε., νοείται ως τόπος εργασίας: κάθε χώρος όπου βρίσκονται ή µεταβαίνουν οι εργαζόµενοι εξαιτίας της εργασίας τους και που είναι κάτω από τον έλεγχο του εργοδότη.

3.    Σύµφωνα µε το άρθρο 43, παρ. 1, περ. α΄ του Κ.Ν.Υ.Α.Ε., ο εργοδότης οφείλει να έχει στη διάθεσή του µια γραπτή εκτίµηση των υφισταµένων κατά την εργασία κινδύνων για την ασφάλεια   και   την   υγεία,   συµπεριλαµβανοµένων   εκείνων   που   αφορούν   οµάδες εργαζοµένων που εκτίθενται σε ιδιαίτερους κινδύνους. H εκτίµηση αυτή πραγµατοποιείται από τους τεχνικό ασφάλειας, ιατρό εργασίας, Εσωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης (ΕΣ.Υ.Π.Π.) ή Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞ.Υ.Π.Π.), σύµφωνα µε τις κείµενες διατάξεις. Στους ανωτέρω ο εργοδότης οφείλει να παρέχει κάθε βοήθεια σε µέσα και προσωπικό για την εκπλήρωση του σκοπού αυτού.

4.    Με  το  άρθρο  2  παρ.  1  του  ν.  3919/2011  «Αρχή  της  επαγγελµατικής  ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισµών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελµάτων» (ΦΕΚ Α΄ 32) όπως το εδάφιο β΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 παρ. 16 του ν. 4038/2012 «Επείγουσες ρυθµίσεις που αφορούν την εφαρµογή του µεσοπρόθεσµου πλαισίου δηµοσιονοµικής στρατηγικής 2012-2015» (ΦΕΚ Α΄ 14), προβλέπεται  η κατάργηση περιορισµών που  υπάρχουν στην ισχύουσα νοµοθεσία, οι οποίοι αφορούν στην πρόσβαση και την άσκηση επαγγελµάτων. Ως τέτοιοι περιορισµοί νοούνται αυτοί που διαλαµβάνονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 2 του παραπάνω νόµου.

Περαιτέρω, σύµφωνα µε τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 3 του ιδίου νόµου, µετά τις 2-7- 2011, παύει να ισχύει η απαίτηση προηγούµενης διοικητικής άδειας για την άσκηση του επαγγέλµατος του φορτοεκφορτωτή.

Τέλος, σύµφωνα µε το εδάφιο β΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 3919/2011, διατάξεις νόµων, κανονιστικές πράξεις και ερµηνευτικές εγκύκλιοι που αντιβαίνουν στα προβλεπόµενα στα άρθρα 2 και 3 του νόµου αυτού, καταργούνται.

5.   Σε κάθε όµως περίπτωση, το καθεστώς απασχόλησης των φορτοεκφορτωτών ρυθµίζεται από ειδικές διατάξεις όπως ενδεικτικά φαίνεται παρακάτω:

6.   Από  το  άρθρο  3  παρ.  1  της  υ.α.  15077/1912/2013  «Ειδικά  θέµατα  οργάνωσης  και λειτουργίας των διαδικασιών ελέγχου, του τύπου και του περιεχοµένου των εντύπων και οδηγιών ενηµέρωσης του Σ.ΕΠ.Ε. και της Γενικής ∆ιεύθυνσης Συνθηκών και Υγιεινής της Εργασίας για τις Φορτοεκφορτωτικές Εργασίες» (ΦΕΚ Β΄ 1193) προκύπτει ότι:

«1. Οι διοικητικές και ποινικές κυρώσεις που επιβάλλονται σε περιπτώσεις παραβάσεων της νοµοθεσίας για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία, είναι οι καθοριζόµενες στα άρθρα 71 και 72 του Κώδικα Νόµων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζοµένων (ν. 3850/2010), όπως ισχύει κάθε φορά και επιβάλλονται στους αρµοδίους για την ανάθεση του  έργου  φορτοεκφόρτωσης,  στους  φορτοπαραλήπτες,  στους  κυρίους  των  προς διακίνηση εµπορευµάτων και ειδών και κάθε εξουσιοδοτηµένος για την ανάθεση του έργου της φορτοεκφόρτωσης.»