Έκτη οδηγία ΦΠΑ – Άρθρα 11, A, παράγραφος 1, και 27 – Βάση επιβολής του φόρου – Επέκταση των κανόνων περί αναλήψεως αγαθών στις πράξεις μεταξύ συνδεομένων μεταξύ τους συμβαλλομένων μερών σε περίπτωση τιμών προδήλως χαμηλότερων από τις κανονικές τιμές της αγοράς

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Campsa Estaciones de Servicio SA κατά Administración del Estado (Υπόθεση C-285/10) (Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρα 11, A, παράγραφος 1, και 27 - Βάση επιβολής του φόρου - Επέκταση των κανόνων περί αναλήψεως αγαθών στις πράξεις μεταξύ συνδεομένων μεταξύ τους συμβαλλομένων μερών σε περίπτωση τιμών προδήλως χαμηλότερων από τις κανονικές τιμές της αγοράς)

 

 

 

2011/C 226/11

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Campsa Estaciones de Servicio SA

κατά

Administración del Estado

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal Supremo — Ερμηνεία των άρθρων 6, 11 και 27 της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ, του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Επέκταση της εφαρμογής των κανόνων περί ιδιοχρησίας αγαθών στις πράξεις μεταξύ συνδεδεμένων μεταξύ τους συμβαλλομένων όταν η συμφωνούμενες τιμές είναι προδήλως χαμηλότερες της συνήθους αξίας στην αγορά

Διατακτικό

Η έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει σε κράτος μέλος να εφαρμόζει, σε πράξεις όπως η επίδικες στη διαφορά της κύριας δίκης, μεταξύ συμβαλλομένων μερών που συνδέονται μεταξύ τους και οι οποίοι συμφώνησαν τιμή προδήλως χαμηλότερη από την κανονική τιμή της αγοράς, κανόνα καθορισμού της βάσεως επιβολής του φόρου διαφορετικό από τον γενικό κανόνα του άρθρου 11, Α, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας αυτής, επεκτείνοντας στις πράξεις αυτές την εφαρμογή των κανόνων καθορισμού της βάσεως επιβολής του φόρου οι οποίοι ισχύουν για την ανάληψη ή τη χρησιμοποίηση αγαθών και την παροχή υπηρεσιών για ίδιες ανάγκες του υποκειμένου στον φόρο, κατά την έννοια των άρθρων 5, παράγραφος 6, και 6, παράγραφος 2, της εν λόγω οδηγίας, όταν το κράτος μέλος αυτό δεν έχει ακολουθήσει τη διαδικασία του άρθρου 27 της ίδιας οδηγίας προκειμένου να λάβει άδεια προς θέσπιση ενός τέτοιου μέτρου παρεκκλίνοντος από τον εν λόγω γενικό κανόνα.