Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 15ης Νοεμβρίου 2012 [αίτηση προδικαστικής αποφάσεως του Bundesfinanzhof (Γερμανία)] — Finanzamt Steglitz κατά Ines Zimmermann (Υπόθεση C-174/11) (Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Απαλλαγές - Άρθρο 13, A, παράγραφοι 1, στοιχείο ζ', και 2 - Υπηρεσίες συνδεόμενες στενά με την κοινωνική πρόνοια και ασφάλιση οι οποίες παρέχονται από οργανισμούς δημοσίου δικαίου ή από άλλους οργανισμούς οι οποίοι αναγνωρίζονται ως κοινωνικού χαρακτήρα - Αναγνώριση - Προϋποθέσεις μη εφαρμοζόμενες επί οργανισμών που δεν είναι δημοσίου δικαίου - Εξουσία εκτιμήσεως των κρατών μελών - Όρια - Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας)

2013/C 9/18

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Finanzamt Steglitz

κατά

Ines Zimmermann

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Bundesfinanzhof — Ερμηνεία του άρθρου 13, A, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', και παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ: Έκτη οδηγία του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ L 145, σ. 1) — Απαλλαγή των υπηρεσιών που συνδέονται με την κοινωνική πρόνοια και ασφάλιση και παρέχονται από οργανισμούς δημοσίου δικαίου ή άλλους οργανισμούς οι οποίοι αναγνωρίζονται ως κοινωνικού χαρακτήρα — Εθνική ρύθμιση που εξαρτά την απαλλαγή των παροχών κατ’ οίκον περιθάλψεως από ορισμένες προϋποθέσεις, οι οποίες ωστόσο δεν εφαρμόζονται οσάκις οι εν λόγω υπηρεσίες παρέχονται από ενώσεις αναγνωρισμένες από το κράτος ή από μέλη των ενώσεων αυτών

Διατακτικό

Αντιβαίνει προς το άρθρο 13, A, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα της αρχής της φορολογικής ουδετερότητας, η εξάρτηση της απαλλαγής από τον ΦΠΑ των υπηρεσιών κατ’ οίκον περιθάλψεως που προσφέρονται από ιδιώτη επιχειρηματία από προϋπόθεση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, κατά την οποία οι σχετικές με την περίθαλψη αυτή δαπάνες πρέπει να έχουν αναληφθεί εξ ολοκλήρου ή κατά το μεγαλύτερο μέρος κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, τουλάχιστον στα δύο τρίτα των περιπτώσεων, από τους εκ του νόμου προβλεπόμενους φορείς κοινωνικής ασφαλίσεως ή πρόνοιας, στην περίπτωση που η προϋπόθεση αυτή δεν δύναται να διασφαλίσει την ίση μεταχείριση στο πλαίσιο της αναγνωρίσεως, για την εφαρμογή της εν λόγω διατάξεως, του κοινωνικού χαρακτήρα οργανισμών που δεν είναι δημοσίου δικαίου.