Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 20ής Ιουνίου 2013 [αίτηση του Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Her Majesty's Commissioners of Revenue and Customs κατά Paul Newey, ασκούντος εμπορία υπό την επωνυμία Ocean Finance (Υπόθεση C-653/11) (Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως - Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρα 2, σημείο 1, και 6, παράγραφος 1 - Έννοια του όρου «παροχή υπηρεσιών» - Παροχή διαφημιστικών υπηρεσιών και υπηρεσιών μεσιτείας δανείων - Απαλλαγές - Οικονομική και εμπορική πραγματικότητα των συναλλαγών - Καταχρηστική πρακτική - Συναλλαγές που έχουν οργανωθεί με αποκλειστικό σκοπό την απόσπαση φορολογικού πλεονεκτήματος)
2013/C 225/31
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Αιτούν δικαστήριο
Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber)
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Her Majesty's Commissioners of Revenue and Customs
κατά
Paul Newey, ασκούντος εμπορία υπό την επωνυμία Ocean Finance
Αντικείμενο
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) — Ερμηνεία των άρθρων 9, παράγραφος 2, στοιχείο ε', και 13, τμήμα B, στοιχείο δ', της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ: Έκτη οδηγία του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Απαλλαγή της παροχής υπηρεσιών μεσιτείας δανείων — Δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών μεσιτείας δανείων κατευθυνόμενη προς το Ηνωμένο Βασίλειο από εγκατεστημένη στη νήσο Jersey εταιρία η οποία συνεργάζεται με πρόσωπο εγκατεστημένο στο Ηνωμένο Βασίλειο — Ζήτημα του αν την ευθύνη για τη δραστηριότητα αυτή φέρει η εταιρία που είναι εγκατεστημένη στη νήσο Jersey ή το πρόσωπο που είναι εγκατεστημένο στο Ηνωμένο Βασίλειο
Διατακτικό
Οι συμβατικοί όροι, μολονότι αποτελούν στοιχείο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, δεν ασκούν καθοριστική επιρροή για τον προσδιορισμό του παρόχου και του αποδέκτη στο πλαίσιο «παροχής υπηρεσιών» κατά την έννοια των άρθρων 2, σημείο 1, και 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των Κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2000/65//ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Οκτωβρίου 2000. Μπορούν να μη λαμβάνονται υπόψη ιδίως όταν δεν αντικατοπτρίζουν την οικονομική και εμπορική πραγματικότητα, αλλά συνιστούν ένα καθαρώς τεχνητό σχήμα, χωρίς οικονομική υπόσταση, με σκοπό και μόνο την απόσπαση φορολογικού πλεονεκτήματος, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εκτιμήσει.