ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ : «Η ζωή είναι τώρα» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Μιχάλης Δέλτα. Απόψε η συναυλία του στο Φεστιβάλ Αθηνών
Με έναν από τους πρωτοπόρους της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής, τον Μιχάλη Δέλτα, συνεχίζονται απόψε 2 Ιουλίου οι βραδιές μουσικής στον Κήπο της Πειραιώς 260, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Τι προσδιορίζει τη συναυλία του « Life is Now» που προέρχεται από την ομότιτλη τελευταία δισκογραφική του δουλειά; « Ενα πεδίο εσωτερικής εγρήγορσης επειδή για εμένα αυτό είναι το αποτέλεσμα που προκαλεί ουσιαστικά η μουσική: Η αφύπνιση».
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το «Life Is Now» είναι αποτέλεσμα δουλειάς των τριών τελευταίων χρόνων, κατά τη διάρκεια των οποίων ο Μιχάλης Δέλτα ταξίδευε συχνά από την Αθήνα στο Βερολίνο, εύκολα διερωτάται κάποιος από πού προκύπτει αυτή η αίσθηση, σαν έκρηξη φωτός, που το χαρακτηρίζει: «Το φως βγαίνει μέσα από τη σύγκρουση. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση προκύπτει μέσα από τη σύγκρουση δύο πόλεων. Και είναι για μένα το φως αυτό, η γέφυρα που ενώνει αυτές τις δύο πόλεις μέσα μου» λέει ο Μιχάλης Δέλτα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Τον βοήθησαν τα ταξίδια του και η απόσταση από την Ελλάδα; «Αυτό το πηγαινέλα Αθήνα-Βερολίνο μου επέτρεψε να πάρω μια απόσταση από ό,τι συνέβαινε εδώ και να αντιληφθώ ότι ουσιαστικά ο εχθρός μας είναι η έλλειψη της συνείδησής μας και κανείς άλλος. Αυτή η αποστασιοποίηση και η καθαρή ματιά πάνω στα πράγματα λειτούργησε για μένα ως πνευματικό καταφύγιο. Εννοείται ότι κι εγώ μπήκα στη δίνη αυτού του μαύρου που φαίνεται νάχει πέσει πάνω μας τα τελευταία χρόνια, αλλά το αντιλήφθηκα νωρίς και ενεργοποίησα όλες τις εσωτερικές μου δυνάμεις ώστε να μπορέσω να προστατευθώ. Και είναι η ίδια η θέλησή για ζωή που μόνο φως μπορεί να φέρει στα πράγματα και να επηρεάσει εκτός από μένα κι άλλους».
Κάνοντας μια μικρή αναδρομή στην καλλιτεχνική του πορεία από τους Στέρεο Νόβα στις αρχές της δεκαετίας του '90, μιας μπάντας που κινήθηκε στο χώρο του τέκνο, με σκληρό ήχο και σκοτεινό στίχο, μέχρι σήμερα στο φωτεινό Life is Now και λαμβάνοντας υπόψη ότι και ως συγγραφέας επέλεξε «Το φως των λέξεων» για τίτλο στο πρώτο του βιβλίο, διαπιστώνουμε μια διαδρομή αντίστροφη με την πορεία της χώρας.
«Φαινομενικά υπάρχει μια αντίθεση εκείνης της εποχής και της σημερινής» παρατηρεί. «Ωστόσο, εμείς βλέπαμε από τότε που κατευθύνεται το όλο πράγμα. Βλέπαμε δηλαδή ότι ο άνθρωπος φτιάχνει πρότυπα και στερεότυπα τα οποία ουσιαστικά σκοτώνουν καθημερινά τη συνείδησή του και τη σχέση του με τον αληθινό του εαυτό. Βλέπαμε το νεοπλουτισμό και τις λανθασμένες προσλαμβάνουσες να τον κατευθύνουν στην εγκατάλειψη του εαυτού του. Είμαι ευγνώμων και περήφανος που μπορέσαμε τρεις άνθρωποι, ο Κωνσταντίνος Βήτα, ο Αντώνης Πι κι εγώ, να το αντιληφθούμε και να το κάνουμε ποίηση»ομολογεί ο Μιχάλης Δέλτα.
Παιδί της γενιάς της ανεξάρτητης ποπ, του νιου γουέιβ και του electro της δεκαετίας του '80, που ξεκίνησε από τα δυτικά προάστια για να τον συνεπάρουν στην πορεία οι παγανιστικοί, μινιμαλιστικοί ρυθμοί και οι μελωδίες της τέκνο και του χάουζ, σήμερα τον ενδιαφέρουν, όπως δηλώνει, οι τρόποι που κάποιες ανατολικές φιλοσοφίες αγγίζουν τη ζωή. Και διαφωνεί κάθετα με το «αποκρουστικό» όπως το χαρακτηρίζει, πρότυπο λάιφ στάιλ του δυτικού τρόπου σκέψης.
Παράλληλα κι ανάμεσα στην κατάρρευση που συνειδητοποιεί τριγύρω του και για την οποία «εύχεται να ολοκληρωθεί» -χωρίς να τον ενδιαφέρει πώς αυτό μπορεί να ακουστεί- βλέπει ανθρώπους να «ξυπνάνε σιγά σιγά, να κάνουν πράγματα για τον εαυτό τους και για τους άλλους, να βγάζουν προς τα έξω την αλήθεια τους». Την αλήθεια που για εκείνον «είναι η ύψιστη τέχνη», τονίζει.
Δηλώνει αισιόδοξος καθώς νιώθει ότι «ζούμε σε μια σημαντική εποχή αλλαγής συνειδητοποίησης των πραγμάτων, κάτι που συμβαίνει σε ολόκληρη τη γη και όχι μόνο σε μια χώρα. Ακόμα και στην Γερμανία της ανάπτυξης βλέπεις ανθρώπους που δείχνουν να αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν οι εξουσίες οι οποίες τροφοδοτούνται από τους φόβους μας» επισημαίνει.
Ο ίδιος προσπαθεί να αφήσει εκτός του δικού του πεδίου την ειδησεογραφία -«δεν με αφορά ότι η Αγγλία βγήκε από το ευρώ» σημειώνει- χωρίς ωστόσο να αγνοεί την κατάσταση των πραγμάτων. Ζει κοντά στο κέντρο της Αθήνας, ξεκινά την μέρα του με διαλογισμό που τον βοηθά ν'αντέξει «την αγριότητα, που υπάρχει εκεί έξω».«Βιώνουμε έναν πόλεμο εξόντωσης της χώρας μας και όχι μόνο. Το θέμα είναι τι κάνουμε γι'αυτό, ο καθένας ατομικά. Οταν αφυπνιστούμε ατομικά μπορούμε να επηρεάσουμε και το γύρω μας. Πόσο εύκολο είναι αυτό; Θα δείξει.Μπροστά μας όλα τα ενδεχόμενα είναι δυνατά, καθώς έχουμε στο κύτταρό μας τη γνώση από τις απαρχές του σύμπαντος» είναι η φιλοσοφία του.
Μακριά από το αξιακό σύστημα που μας έχει επιβληθεί και πεπεισμένος ότι η Ζωή είναι το Τώρα, πού βρίσκει τον δικό του θεό ο Μιχάλης Δέλτα;
«Σε μια εικόνα, που μπορεί να έχω μιας δικής μου πιο μοναχικής στιγμής δίπλα από τη θάλασσα ή σ' ένα βουνό... Με μια καλή παρέα, με ένα κρασί και γέλια. Μια αγκαλιά με έναν άνθρωπο που αγαπάς ή όταν κάνεις κάτι μέσα από την καρδιά σου. Τότε ενεργοποιείς την παρουσία του θεού. Η λαγνεία για την ύλη μάς οδήγησε σε αυτή την ισοπέδωση. Ας ξαναβρεί ο καθένας με όποιο τρόπο μπορεί τον άνθρωπο μέσα του. Ας επαναπροσδιοριστούμε σαν άνθρωποι και αυτό είναι για μένα ο θεός» καταλήγει.
Στη συναυλία του «Life is now» είναι μαζί του ένα μουσικό σχήμα εγχόρδων, κρουστών, ντραμς: ο Γιώργος Κονής στο πιάνο, ο Σταύρος Παργινός στο τσέλο, η Ράνια Ζέττα στη βιόλα, ο Δημήτρης Κουζής στο βιολί.
Μαρία Μάζη