.

Όλες οι αλλαγές στα εργασιακά σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο

Σύμφωνα με το κείμενο του νομοσχεδίου «Συνταξιοδοτικές διατάξεις δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν.4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις», η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων παραπέμπεται στο απώτερο μέλλον ενώ προβλέπονται αλλαγές σε ομαδικές απολύσεις και στο καθεστώς κήρυξης των απεργιών.

Η νέα νομοθεσία διασφαλίζει ότι οι μεταρρυθμίσεις του 2011 για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις θα παραμείνουν σε ισχύ έως το τέλος του προγράμματος. Η άρση της επεκτασιμότητας και της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης των συλλογικών συμβάσεων παραμένουν.

  • Ομαδικές απολύσεις

Σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο προβλέπεται η κατάργηση της προέγκρισης όχι μόνο για τον εκάστοτε υπουργό Εργασίας (υπουργικό βέτο) αλλά και για το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), το οποίο πλέον θα ελέγχει το «σύννομο» της διαδικασίας. Για τις ομαδικές απολύσεις τις αποφάσεις θα λαμβάνει τα Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας που θα ελέγχει μόνο τη νομιμότητα της απόφασης. Θα προηγείται διαβούλευση 30 ημερών με τους εκπροσώπους των εργαζομένων. Το όριο των ομαδικών απολύσεων δεν αλλάζει, δηλαδή παραμένει στους: 6 εργαζομένους για επιχειρήσεις με 20 έως 150 εργαζομένους και στο 5% του προσωπικού μηνιαίως με όρια τους 30 εργαζομένους για επιχειρήσεις με προσωπικό 150 εργαζομένους και άνω.

  • Απεργία

Με την ίδια δικαστική διαδικασία που κρίνεται μια απεργία παράνομη και καταχρηστική θα κρίνεται στο εξής και η νομιμότητα τυχόν διαφορών που προκύπτουν σε περιπτώσεις απεργιών. Οι μη απεργοί δεν θα πληρώνονται εάν δεν μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται εξαιτίας μιας απεργίας που βρίσκεται σε εξέλιξη στην επιχείρηση.
Ταυτοχρόνως παραμένει ανοιχτή η διαδικασία αλλαγών στον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982, η οποία θα γίνει ύστερα από διαβούλευση με κοινωνικούς εταίρους. Οι αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο θα αφορούν τον τρόπο κήρυξης της απεργίας (50% + 1 της γενικής συνέλευσης) στα πρωτοβάθμια σωματεία, αλλά και την προστασία των συνδικαλιστικών στελεχών. Δηλαδή τον περιορισμό του αριθμού των συνδικαλιστικών αδειών που προβλέπει ο νόμος 1264/1982, όπως και την αναθεώρηση των λόγων απόλυσης των συνδικαλιστών, με τη διεύρυνση της λίστας που προβλέπει ο σχετικός νόμος.