ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΦΠΑ

Ερώτηση

266AA    ΚΑΛΗΜΕΡΑ . ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ , ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΛΑΒΕΙ , ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΑΝΑΘΕΣΕΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΕ ΒΟΥΛΓΑΡΟ  ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΡΓΑΣΙΩΝ . ΤΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΘΕΜΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ; ΣΥΜΒΑΣΗ; ΤΟ ΦΠΑ ΠΟΥ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ; ΚΑΙ ΑΠΟ ΘΕΜΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ;

Απάντηση

Φ.Π.Α.

 Σύμφωνα με τη παρ 4 άρθρου 14 Κώδικα Φ.Π.Α. (Ν.2859/200) « Ο τόπος παροχής υπηρεσιών σχετικών µε ακίνητα, περιλαμβανομένων των υπηρεσιών εμπειρογνωμόνων και κτηματομεσιτών, της παροχής καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε τομείς παρεμφερούς χαρακτήρα, όπως σε κατασκηνώσεις διακοπών ή σε τοποθεσίες που έ-χουν διαμορφωθεί για να χρησιμοποιηθούν ως κατασκήνωση, της παροχής του δικαιώματος χρήσης ακινήτου και της παροχής υπηρεσιών για την προετοιμασία και συντονισμό κατασκευαστικών εργασιών, όπως οι υπηρεσίες αρχιτεκτόνων ή επιχειρήσεων επίβλεψης:

α) Είναι το εσωτερικό της χώρας, εφόσον αφορούν ακίνητο το οποίο βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας.

β) Δεν είναι το εσωτερικό της χώρας, εφόσον αφορούν ακίνητο το οποίο δεν βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας.»

 

Επίσης με τις διατάξεις του άρθρου 35 του ίδιου νόμου ορίζεται:

«1. Για την παράδοση αγαθών, την ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών και την παροχή υπηρεσιών, υπόχρεοι στο φόρο είναι:

 γ) ο φορολογικός αντιπρόσωπος του εγκατεστημένου εκτός Ελλάδος υποκείμενου στον φόρο, για τις πραγματοποιούμενες από αυτόν πράξεις, για τις οποίες ο τόπος φορολογίας βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας, εκτός των πράξεων που αναφέρονται στις κατωτέρω περιπτώσεις ε΄, στ΄ και η΄,»

 

Ο τρόπος καταβολής ΦΠΑ από υποκείμενους στο φόρο προστιθέμενης αξίας, οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι σε άλλο κράτος – μέλος καθορίστηκε με την ΑΥΟ ΠΟΛ.1174/4-6-2002 ως εξής : «Οι υποκείμενοι στο φόρο, οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι σε άλλο κράτος μέλος της Κοινότητας και πραγματοποιούν, από την εγκατάστασή τους αυτή, πράξεις οι οποίες υπάγονται στο ΦΠΑ στο εσωτερικό της χώρας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 13 και 14 του Κώδικα ΦΠΑ, και με την προϋπόθεση ότι οι πράξεις αυτές δεν δημιουργούν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 100 του ν.2238/1994  ή της οικείας σύμβασης για την αποφυγή της διπλής φορολογίας, οφείλουν να ορίσουν εκπρόσωπο, για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους στην Ελλάδα.

Ο ορισμός αυτός γίνεται πριν από την έναρξη πραγματοποίησης πράξεων, για τις οποίες οφείλεται φόρος στην Ελλάδα.»

 

Ειδικότερα διευκρινίζεται με τη ΑΥΟ ΠΟΛ 1010/23-1-2003:

« Η υποχρέωση καταβολής του φόρου ανήκει πλέον στον ίδιο τον εγκαταστημένο σε άλλο κράτος μέλος υποκείμενο στο φόρο, ο οποίος πρέπει να λαμβάνει ΑΦΜ στην Ελλάδα, με βάση τον οποίο θα γίνεται η υποβολή δηλώσεων και η καταβολή του φόρου.

Για τη διασφάλιση του ελληνικού δημοσίου προβλέπεται η υποχρέωση ορισμού φορολογικού εκπροσώπου, ο οποίος πρέπει να είναι εγκαταστημένος στο εσωτερικό της χώρας, να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του υποκειμένου και να επιδεικνύει τα ζητούμενα στοιχεία στα αρμόδια για το φορολογικό έλεγχο πρόσωπα.

Ο εκπρόσωπος αυτός ουσιαστικά, ως προς την διαδικασία, εφαρμόζει ότι και ο φορολογικός αντιπρόσωπος με την διαφορά όμως ότι υπόχρεος στην καταβολή του φόρου είναι ο εγκατεστημένος στην Κοινότητα επιτηδευματίας, δηλαδή δεν έχει ο φορολογικός εκπρόσωπος αλληλέγγυα ευθύνη για την καταβολή του φόρου (όπως ο φορολογικός αντιπρόσωπος).

Επίσης, για την εφαρμογή του άρθρου αυτού διευκρινίζεται κατ΄ αρχήν ότι η υποχρέωση για μόνιμη ή μη εγκατάσταση του αλλοδαπού υποκειμένου. υπόχρεου στο φόρο, στο εσωτερικό της χώρας κρίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 100 του Ν. 2238/1994  ή της οικείας σύμβασης για την αποφυγή διπλής φορολογίας που η χώρα μας έχει υπογράψει με άλλα κράτη μέλη.

Παρόλα αυτά όμως, επισημαίνεται ότι. ο προαναφερόμενος υπόχρεος έχει την δυνατότητα να λαμβάνει ΑΦΜ και να πραγματοποιεί πράξεις, οι οποίες δεν σχετίζονται σε καμία περίπτωση με τη μόνιμη εγκατάσταση του που τυχόν έχει αποκτήσει στην Ελλάδα.

2. Πράξεις για τις οποίες απαιτείται ορισμός φορολογικού εκπροσώπου.

Ορισμός φορολογικού εκπροσώπου απαιτείται ενδεικτικά στις παρακάτω

πράξεις:

• Παροχές υπηρεσιών της παραγράφου 2 του άρθρου 14 του ΚΩΔΙΚΑ ΦΠΑ (Ν. 2859/2000) εφόσον συντρέχουν οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις για την φορολόγηση τους στη χώρα μας όπως π.χ. υπηρεσίες σε ακίνητα που βρίσκονται στην Ελλάδα.»

 

Σύμφωνα με τα παραπάνω ως προς το Φ.Π.Α. τόπος παροχής θεωρείται η Ελλάδα, υπόχρεος σε απόδοση ΦΠΑ ο παρέχων την υπηρεσία (Ο Βούλγαρος, στην ερώτηση) , ο οποίος υποχρεούται στην λήψη ελληνικού ΑΦΜ και τον ορισμό φορολογικού αντιπροσώπου.

 

ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ

Εγγραφο Υπ. Οικ. Αρ.Πρωτ.: 1085208/1511./Α0012/14-10-2008

 

« ΘΕΜΑ: Θεώρηση συμφωνητικού εργολαβίας.

 

1. Σύμφωνα με το άρθρο 18 του Ν. 820/1978 καθιερώνεται υποχρέωση γι΄ αυτόν που αναθέτει σε εργολάβο ή υπεργολάβο την εκτέλεση τεχνικού έργου του οποίου το κόστος υπερβαίνει από την 1.1.2002 το ποσό των 6.000 ευρώ, να γνωστοποιεί με δήλωση του πριν από την έναρξη των εργασιών εκτέλεσης του έργου στον αρμόδιο για τη φορολογία του προϊστάμενο ΔΟΥ (του αναθέτοντος) τα στοιχεία του εργολάβου ή του υπεργολάβου που ανέλαβε την εκτέλεση του έργου ή να κατατεθεί στον ίδιο προϊστάμενο ΔΟΥ αντίγραφο του συμφωνητικού που καταρτίστηκε για την ανάληψη της εκτέλεσης του ως άνω έργου από τον εργολάβο ή τον υπεργολάβο.

 

2. Ερμηνεύοντας τις ανωτέρω διατάξεις δεν προκύπτει σαφής υποχρέωση αναγραφής της ημερομηνίας έναρξης των εργασιών στα εργολαβικά συμφωνητικά. Παραμένει όμως υποχρεωτική η πιστοποίηση ότι η υποβολή ενός τέτοιου συμφωνητικού στον Προϊστάμενο ΔΟΥ γίνεται πριν την έναρξη (και όχι την ανάθεση) του έργου το θέμα αυτό όμως είναι πραγματικό και παραμένει στην ελεγκτική εξουσία του αρμόδιου Προϊσταμένου της ΔΟΥ.»

 

ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ

 

Εφόσον ο παραπάνω αλλοδαπός είναι αποδεδειγμένα φορολογικός κάτοικος Βουλγαρίας για τη φορολογική μεταχείριση των εισοδημάτων του, θα έχουν εφαρμογή οι διατάξεις Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας μεταξύ Ελλάδος –Βουλγαρίας όπως κυρώθηκε με τους ν.2555/94 & ν.2927/2001.

 

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7 της παραπάνω Σύμβασης  «Τα κέρδη επιχείρησης ενός Συμβαλλόμενου Κράτους φορολογούνται μόνο στο Κράτος αυτό, εκτός αν η επιχείρηση διεξάγει εργασίες στο άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος μέσω μιας μόνιμης εγκατάστασης σε αυτό. Εάν η επιχείρηση διεξάγει εργασίες κατ' αυτόν τον τρόπο, τα κέρδη της επιχείρησης μπορούν να φορολογούνται στο άλλο Κράτος, αλλά μόνο ως προς το μέρος τους, που προέρχεται από τη μόνιμη αυτή εγκατάσταση.»

 

Για τους σκοπούς της  Σύμβασης (σύμφωνα με το άρθρο 5): « ο όρος "μόνιμη εγκατάσταση" σημαίνει έναν καθορισμένο τόπο επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μέσω του οποίου διεξάγονται οι εργασίες της επιχείρησης εν όλω ή εν μέρει.

Ο όρος μόνιμη εγκατάσταση περιλαμβάνει κυρίως: α) έδρα διοίκησης, β) υποκατάστημα. γ) γραφείο, δ) εργοστάσιο, ε) εργαστήριο, στ) ορυχείο, πηγή πετρελαίου ή αερίου, λατομείο ή οποιονδήποτε άλλο τόπο εξόρυξης φυσικών πόρων και ζ) εγκατάσταση ή κατασκευή χρησιμοποιούμενη για την εξερεύνηση φυσικών πόρων.

Ένα εργοτάξιο ή ένα έργο κατασκευής ή εγκατάστασης συνιστά μόνιμη εγκατάσταση μόνο αν διαρκεί περισσότερο από εννέα (9) μήνες.»

Η ομάδα της AST BOOKS.