ΠΟΛ.1149/10.7.2015 Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 18 και 22 του ν.4321/2015.

Η παρ. 4α του άρθρου 49 και η παρ. 6 του άρθρου 50 του ν. 2859/2000 (Κώδικας Φ.Π.Α.), όπως προστέθηκαν µε τις περιπτώσεις 4 και 5 της υποπαραγράφου Α.6 της παρ. Α΄ του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 (Α΄ 107) αντιστοίχως, καταργούνται.

1. Τα πρόστιµα εκπρόθεσµης καταβολής του άρθρου 57 του ν. 4174/2013 (Α΄ 170) και του άρθρου 6 του ν.δ. 356/1974 (Α΄ 90) καταργούνται.
2. Η κατάργηση των προστίµων της προηγούµενης παραγράφου καταλαµβάνει οφειλές που καταχωρίζονται στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων της Φορολογικής Διοίκησης από τη δηµοσίευση του παρόντος.

Η παρ. 1 του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Όποιος δεν καταβάλλει τα βεβαιωµένα στη Φορολογική Διοίκηση χρέη προς το Δηµόσιο, τα νοµικά πρόσωπα δηµοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους οργανισµούς του ευρύτερου δηµόσιου τοµέα για χρονικό διάστηµα µεγαλύτερο των τεσσάρων (4) µηνών τιµωρείται µε ποινή φυλάκισης:
α) Ενός (1) τουλάχιστον έτους, εφόσον το συνολικό χρέος από κάθε αιτία, συµπεριλαµβανοµένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων µέχρι την ηµεροµηνία σύνταξης του πίνακα χρεών, υπερβαίνει το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ.
β) Τριών (3) τουλάχιστον ετών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύµφωνα µε τα οριζόµενα στην ανωτέρω περίπτωση α΄, υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ.
Η ποινική δίωξη ασκείται ύστερα από αίτηση του Προϊσταµένου της Δ.Ο.Υ. ή των Ελεγκτικών Κέντρων ή του Τελωνείου προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας τους, που συνοδεύεται υποχρεωτικά από πίνακα χρεών, συµπεριλαµβανοµένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων.
Η πράξη µπορεί να κριθεί ατιµώρητη, εάν το ποσό που οφείλεται εξοφληθεί µέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθµό.»
Αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων που εκδόθηκαν για χρέη µικρότερα από τα οριζόµενα στην παράγραφο 1 και δεν έχουν εκτελεστεί κατά τη δηµοσίευση του νόµου αυτού, δεν εκτελούνται. Αν άρχισε η εκτέλεσή τους, διακόπτεται.
Εκκρεµείς αιτήσεις Προϊσταµένων Δηµόσιων Οικονοµικών Υπηρεσιών ή Ελεγκτικών Κέντρων ή Τελωνείων ή ένδικα µέσα κατά αποφάσεων για χρέη κατώτερα αυτών που ορίζονται ανωτέρω, δεν εισάγονται για συζήτηση.
Η αναστολή της παραγραφής των χρεών, κατώτερων του ποσού των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ, για τα οποία υποβλήθηκε αίτηση ποινικής δίωξης, λήγει µε τη δηµοσίευση του νόµου αυτού, η παραγραφή συνεχίζεται και δεν συµπληρώνεται πριν την πάροδο έτους από τη λήξη της αναστολής.
Η παραγραφή του αδικήµατος, του οποίου κατά τη δηµοσίευση του παρόντος νόµου δεν έχει συµπληρωθεί το µετά την πάροδο τετραµήνου χρονικό διάστηµα που προβλέπεται στην παρ. 1 του άρθρου 3 του ν. 3943/2011, αρχίζει από τη δηµοσίευση του παρόντος.

1. Η περίπτωση ιγ΄ του άρθρου 23 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήµατος (Κ.Φ.Ε.) αναµορφώνεται και αντικαθίσταται ως εξής:
«ιγ) Το σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται προς φυσικό ή νοµικό πρόσωπο ή νοµική οντότητα που εµπίπτει σε µία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) Είναι κατά το χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά το χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος µη συνεργάσιµο κατά την έννοια του άρθρου 65 του Κ.Φ.Ε..
β) Είναι κατά το χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά το χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος που υπόκειται σε προνοµιακό φορολογικό καθεστώς, σύµφωνα µε το άρθρο 65 του Κ.Φ.Ε..
γ) Είναι συνδεόµενη εν τοις πράγµασι εταιρεία, χωρίς να έχει συµµορφωθεί πριν τη διενέργεια της συναλλαγής ή την έκδοση του παραστατικού µε τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται από τον Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών (άρθρο 21 του ν. 4174/2013).
δ) Δεν διαθέτει στην έδρα της ή σε συνδεδεµένη επιχείρηση την απαιτούµενη οργάνωση και υποδοµή για τη διενέργεια - κατ’ επάγγελµα - οµοειδών συναλλαγών, κατά συνήθεια και επάγγελµα µε τη συναλλαγή για την οποία εκδόθηκε το παραστατικό.
Για τις περιπτώσεις γ΄ και δ΄ ο φορολογούµενος οφείλει, προκειµένου να µην εµπίπτει στη µη έκπτωση της δαπάνης, και πριν τη διενέργεια του φορολογικού ελέγχου, να προσκοµίσει πλήρη απόδειξη ότι δεν συντρέχουν για τη συγκεκριµένη εταιρεία οι αναφερόµενες συνθήκες.
Για τις περιπτώσεις α΄, β΄, γ΄ και δ΄, προκειµένου ο φορολογούµενος να µην εµπίπτει στη µη έκπτωση της δαπάνης, θα πρέπει να καταβάλει παρακρατούµενο φόρο που προκύπτει από τον ισχύοντα στην Ελλάδα φορολογικό συντελεστή φόρου εισοδήµατος για επιχειρηµατική δραστηριότητα επί του συνόλου της εν λόγω δαπάνης. Εφόσον, εντός τριµήνου από τη συναλλαγή, ο φορολογούµενος αποδείξει ότι πρόκειται περί συνήθους συναλλαγής σε τρέχουσες τιµές αγοράς, θα επιστρέφεται αζηµίως για το Δηµόσιο ο παρακρατηθείς φόρος στον φορολογούµενο.
Με απόφαση του Υπουργού Οικονοµικών ρυθµίζονται οι διαδικασίες για την εφαρµογή της παρούσας περίπτωσης και ειδικότερα η διαδικασία ελέγχου που προβλέπεται για τις περιπτώσεις γ΄ και δ΄ ανωτέρω.»
2. Στο τέλος της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 34 του Κ.Φ.Ε. προστίθεται η φράση «δεν υπάρχει εισόδηµα από καµία κατηγορία ή».
3. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 34 του Κ.Φ.Ε. προστίθεται νέα περίπτωση ως εξής:
«ε. Δεν εφαρµόζεται η ελάχιστη ετήσια αντικειµενική δαπάνη εφόσον ο φορολογούµενος ή τα εξαρτώµενα µέλη αποκτούν εισόδηµα µόνο από τόκους και ακίνητα.» 4. Η ισχύς των διατάξεων των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου αρχίζει από 1.1.2014.

1. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 33 του Κώδικα Φ.Π.Α. προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:
«Οι διακανονισµοί που αφορούν τις εκπτώσεις που διενεργήθηκαν σε µία διαχειριστική περίοδο περιλαµβάνονται σε δήλωση Φ.Π.Α. που υποβάλλεται το αργότερο µέχρι την τελευταία εργάσιµη ηµέρα του έβδοµου µήνα του επόµενου ηµερολογιακού έτους, από το έτος που έληξε η διαχειριστική περίοδος.»
2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 38 του Κώδικα Φ.Π.Α.
αντικαθίσταται και προστίθεται παράγραφος 2α ως εξής: «2. Η φορολογική περίοδος ορίζεται ως εξής:
α) ένας ηµερολογιακός µήνας, προκειµένου για υπόχρεους οι οποίοι χρησιµοποιούν διπλογραφικό λογιστικό σύστηµα, καθώς και για το Δηµόσιο όταν ασκεί δραστηριότητες για τις οποίες υπόκειται στο φόρο,
β) ένα ηµερολογιακό τρίµηνο, προκειµένου για υπόχρεους οι οποίοι χρησιµοποιούν απλογραφικό λογιστικό σύστηµα, καθώς και για µη υπόχρεους σε τήρηση βιβλίων και έκδοση στοιχείων, σύµφωνα µε τη φορολογική νοµοθεσία.
2α. Οι υπόχρεοι οι οποίοι ανήκουν σε ειδικό καθεστώς κατ’ αποκοπή καταβολής του φόρου, σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 40, υποβάλλουν έκτακτη δήλωση
Φ.Π.Α. κάθε εξάµηνο.»
3. Οι δηλώσεις των αγροτών φυσικών προσώπων που υπέχουν υποχρέωση υποβολής ετήσιας δήλωσης Φ.Π.Α. και από 1.1.2015 υπέχουν υποχρέωση υποβολής δηλώσεων ανά φορολογική περίοδο, εφόσον µέχρι τη δηµοσίευση του παρόντος παρήλθε η προθεσµία υποβολής δηλώσεων Φ.Π.Α. για φορολογικές περιόδους του 2015, µπορούν να υποβληθούν έως την τελευταία εργάσιµη ηµέρα του επόµενου µήνα από τη δηµοσίευση του παρόντος χωρίς την επιβολή προστίµων. Τυχόν οφειλόµενα ποσά από τις δηλώσεις της παραγράφου αυτής καταβάλλονται έως την ίδια ως άνω προθεσµία χωρίς την επιβολή τόκων και προστίµων, µε απόφαση του Προϊσταµένου της Δ.Ο.Υ. κατόπιν αιτήσεως του φορολογούµενου.
4. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου ισχύουν για εκπτώσεις για τις οποίες υπάρχει υποχρέωση διακανονισµού από 1.1.2014, ενώ οι διατάξεις της παραγράφου 2 ισχύουν για πράξεις που διενεργούνται από 1.1.2015.

1. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 33 του Κώδικα Φ.Π.Α. προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:
«Οι διακανονισµοί που αφορούν τις εκπτώσεις που διενεργήθηκαν σε µία διαχειριστική περίοδο περιλαµβάνονται σε δήλωση Φ.Π.Α. που υποβάλλεται το αργότερο µέχρι την τελευταία εργάσιµη ηµέρα του έβδοµου µήνα του επόµενου ηµερολογιακού έτους, από το έτος που έληξε η διαχειριστική περίοδος.»

Β. Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής ισχύουν για πράξεις που πραγματοποιούνται από 1.1.2015 και εφεξής, εκτός από την περίπτωση δ' της παραγράφου 2 και την παράγραφο 12 του άρθρου 38 του Κώδικα φΠΑ, όπως αντικαθίσταται με τον παρόντα νόμο. Ειδικά η υποχρέωση υποβολής εκκαθαριστικής δήλωσης φΠΑ καταργείται για διαχειριστικές περιόδους που λήγουν μετά την 1 Ιανουάριου 2014.

1. Σε περίπτωση που ο υποκείμενος στο φόρο χρησιμοποιεί αγαθά και υπηρεσίες για την πραγματοποίηση πράξεων, για μερικές από τις οποίες δεν παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης, ο εκπιπτόμενος φόρος ορίζεται σε ποσοστό στα εκατό του συνολικού ποσού του φόρου των κοινών αυτών εισροών.

Το ποσοστό αυτό βρίσκεται με βάση κλάσμα που έχει ως αριθμητή το ποσό του ετήσιου κύκλου εργασιών, χωρίς φόρο προστιθέμενης αξίας, που αφορά πράξεις για τις οποίες παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης του φόρου και ως παρανομαστή το ποσό των πράξεων που αναφέρονται στον αριθμητή, καθώς και των πράξεων για τις οποίες δεν παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης.

Στον παρανομαστή του κλάσματος συμπεριλαμβάνονται επίσης και οι επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις, οικονομικές ενισχύσεις, οι οποίες δεν αποτελούν μέρος της φορολογητέας αξίας, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 19

2. Το δεκαδικό μέρος του ποσοστού που προκύπτει από την εφαρμογή του κλάσματος της προηγούμενης παραγράφου στρογγυλοποιείται στην αμέσως μεγαλύτερη ακέραια μονάδα.

3. Για τον προσδιορισμό του ποσοστού της παραγράφου 1 δε λαμβάνονται υπόψη τα ποσά που προέρχονται:

α) από παράδοση αγαθών που χρησιμοποιούνται από υποκείμενο στο φόρο για πάγια εκμετάλλευση στην επιχείρηση,

β) από παρεπόμενες πράξεις σε ακίνητα, ή από χρηματοδοτικές ή πράξεις που προβλέπουν οι διατάξεις των περιπτώσεων κ΄, κα΄, κβ΄, κγ΄, κδ΄ και κε΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 22 του παρόντος, εφόσον πρόκειται για παρεπόμενες της κύριας δραστηριότητας πράξεις

4. Το ποσοστό που βρίσκεται με τον πιο πάνω τρόπο λαμβάνεται υπόψη για την εκκαθάριση του εκπιπτόμενου φόρου του έτους στο οποίο αφορά και για την υποβολή των περιοδικών δηλώσεων του επόμενου έτους.

5. Σε περίπτωση που κατά το χρόνο υποβολής των περιοδικών δηλώσεων δεν υπάρχουν σχετικά στοιχεία ή αυτά που υπάρχουν δεν είναι πλήρη, ο προσδιορισμός του ποσοστού γίνεται προσωρινά από τον υποκείμενο στο φόρο.

6. Κατά παρέκκλιση των πιο πάνω διατάξεων, με απόφαση του αρμόδιου Προϊσταμένου ΔΟΥ, μπορεί:

α) να επιτραπεί στον υποκείμενο στο φόρο ή να υποχρεωθεί αυτός να προσδιορίσει ένα ποσοστό για κάθε τομέα της δραστηριότητάς του, εφόσον για καθέναν από αυτούς τηρούνται ιδιαίτεροι λογαριασμοί στα βιβλία που προβλέπουν οι διατάξεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων,

β) να επιτραπεί στον υποκείμενο στο φόρο ή να υποχρεωθεί αυτός να ενεργήσει την έκπτωση, ανάλογα με την πραγματική διάθεση των αγαθών ή τη χρήση των υπηρεσιών, εφόσον τηρούνται ιδιαίτεροι λογαριασμοί στα βιβλία που προβλέπουν οι διατάξεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.

7. Προκειμένου για πράξεις σε ακίνητα που προβλέπουν οι διατάξεις του άρθρου 6, η έκπτωση του φόρου εισροών ενεργείται σύμφωνα με το ποσοστό συμμετοχής της κάθε ιδιοκτησίας στο συνολικό φόρο εισροών, ο οποίος διαμορφώνεται με βάση την πραγματική διάθεση των αγαθών και υπηρεσιών ανά οικοδομή, όπως προκύπτει από τα τηρούμενα βιβλία και στοιχεία σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Β.Σ.

7. Ο φόρος που αναλογεί σε πράξεις που δεν παρέχουν δικαίωμα έκπτωσης εκπίπτεται ολόκληρος, εφόσον, για κάθε διαχειριστική περίοδο, δεν υπερβαίνει το ποσό των 30 ευρώ

8. Στην περίπτωση παράδοσης καινούργιου μεταφορικού μέσου, που απαλλάσσεται, σύμφωνα με την περίπτωση β΄της παραγράφου 1 του άρθρου 28, ο προς έκπτωση φόρος δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό του φόρου που αναλογεί στην αξία παράδοσης.

1. Σε περίπτωση που ο υποκείμενος στο φόρο χρησιμοποιεί αγαθά και υπηρεσίες για την πραγματοποίηση πράξεων, για μερικές από τις οποίες δεν παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης, ο εκπιπτόμενος φόρος ορίζεται σε ποσοστό στα εκατό του συνολικού ποσού του φόρου των κοινών αυτών εισροών.

Το ποσοστό αυτό βρίσκεται με βάση κλάσμα που έχει ως αριθμητή το ποσό του ετήσιου κύκλου εργασιών, χωρίς φόρο προστιθέμενης αξίας, που αφορά πράξεις για τις οποίες παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης του φόρου και ως παρανομαστή το ποσό των πράξεων που αναφέρονται στον αριθμητή, καθώς και των πράξεων για τις οποίες δεν παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης.

Στον παρανομαστή του κλάσματος συμπεριλαμβάνονται επίσης και οι επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις, οικονομικές ενισχύσεις, οι οποίες δεν αποτελούν μέρος της φορολογητέας αξίας, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 19

2. Το δεκαδικό μέρος του ποσοστού που προκύπτει από την εφαρμογή του κλάσματος της προηγούμενης παραγράφου στρογγυλοποιείται στην αμέσως μεγαλύτερη ακέραια μονάδα.

3. Για τον προσδιορισμό του ποσοστού της παραγράφου 1 δε λαμβάνονται υπόψη τα ποσά που προέρχονται:

α) από παράδοση αγαθών που χρησιμοποιούνται από υποκείμενο στο φόρο για πάγια εκμετάλλευση στην επιχείρηση,

β) από παρεπόμενες πράξεις σε ακίνητα, ή από χρηματοδοτικές ή πράξεις που προβλέπουν οι διατάξεις των περιπτώσεων κ΄, κα΄, κβ΄, κγ΄, κδ΄ και κε΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 22 του παρόντος, εφόσον πρόκειται για παρεπόμενες της κύριας δραστηριότητας πράξεις

4. Το ποσοστό που βρίσκεται με τον πιο πάνω τρόπο λαμβάνεται υπόψη για την εκκαθάριση του εκπιπτόμενου φόρου του έτους στο οποίο αφορά και για την υποβολή των περιοδικών δηλώσεων του επόμενου έτους.

5. Σε περίπτωση που κατά το χρόνο υποβολής των περιοδικών δηλώσεων δεν υπάρχουν σχετικά στοιχεία ή αυτά που υπάρχουν δεν είναι πλήρη, ο προσδιορισμός του ποσοστού γίνεται προσωρινά από τον υποκείμενο στο φόρο.

6. Κατά παρέκκλιση των πιο πάνω διατάξεων, με απόφαση του αρμόδιου Προϊσταμένου ΔΟΥ, μπορεί:

α) να επιτραπεί στον υποκείμενο στο φόρο ή να υποχρεωθεί αυτός να προσδιορίσει ένα ποσοστό για κάθε τομέα της δραστηριότητάς του, εφόσον για καθέναν από αυτούς τηρούνται ιδιαίτεροι λογαριασμοί στα βιβλία που προβλέπουν οι διατάξεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων,

β) να επιτραπεί στον υποκείμενο στο φόρο ή να υποχρεωθεί αυτός να ενεργήσει την έκπτωση, ανάλογα με την πραγματική διάθεση των αγαθών ή τη χρήση των υπηρεσιών, εφόσον τηρούνται ιδιαίτεροι λογαριασμοί στα βιβλία που προβλέπουν οι διατάξεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.

7. Προκειμένου για πράξεις σε ακίνητα που προβλέπουν οι διατάξεις του άρθρου 6, η έκπτωση του φόρου εισροών ενεργείται σύμφωνα με το ποσοστό συμμετοχής της κάθε ιδιοκτησίας στο συνολικό φόρο εισροών, ο οποίος διαμορφώνεται με βάση την πραγματική διάθεση των αγαθών και υπηρεσιών ανά οικοδομή, όπως προκύπτει από τα τηρούμενα βιβλία και στοιχεία σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Β.Σ.

7. Ο φόρος που αναλογεί σε πράξεις που δεν παρέχουν δικαίωμα έκπτωσης εκπίπτεται ολόκληρος, εφόσον, για κάθε διαχειριστική περίοδο, δεν υπερβαίνει το ποσό των 30 ευρώ

8. Στην περίπτωση παράδοσης καινούργιου μεταφορικού μέσου, που απαλλάσσεται, σύμφωνα με την περίπτωση β΄της παραγράφου 1 του άρθρου 28, ο προς έκπτωση φόρος δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό του φόρου που αναλογεί στην αξία παράδοσης.

2. Η παράγραφος 2 του άρθρου 38 του Κώδικα Φ.Π.Α.
αντικαθίσταται και προστίθεται παράγραφος 2α ως εξής: «2. Η φορολογική περίοδος ορίζεται ως εξής:
α) ένας ηµερολογιακός µήνας, προκειµένου για υπόχρεους οι οποίοι χρησιµοποιούν διπλογραφικό λογιστικό σύστηµα, καθώς και για το Δηµόσιο όταν ασκεί δραστηριότητες για τις οποίες υπόκειται στο φόρο,
β) ένα ηµερολογιακό τρίµηνο, προκειµένου για υπόχρεους οι οποίοι χρησιµοποιούν απλογραφικό λογιστικό σύστηµα, καθώς και για µη υπόχρεους σε τήρηση βιβλίων και έκδοση στοιχείων, σύµφωνα µε τη φορολογική νοµοθεσία.

2. Η φορολογική περίοδος ορίζεται ως εξής:

α) ένας ημερολογιακός μήνας, προκειμένου για υπό­χρεους οι οποίοι χρησιμοποιούν διπλογραφικό λογι­στικό σύστημα, καθώς και για το Δημόσιο όταν ασκεί δραστηριότητες για τις οποίες υπόκειται στο φόρο,

β) ένα ημερολογιακό τρίμηνο, προκειμένου για υπό­χρεους οι οποίοι χρησιμοποιούν απλογραφικό λογιστικό σύστημα, καθώς και για μη υπόχρεους σε τήρηση βιβλί­ων και έκδοση στοιχείων, σύμφωνα με τη φορολογική νομοθεσία.

Οι υπόχρεοι οι οποίοι ανήκουν σε ειδικό καθεστώς κατ’ αποκοπή καταβολής του φόρου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου , υποβάλλουν έκτακτη δήλωση Φ.Π.Α. κάθε εξάμηνο.

Οι υπόχρεοι οι οποίοι ανήκουν σε ειδικό καθεστώς κατ’ αποκοπή καταβολής του φόρου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 40, υποβάλλουν έκτακτη δήλωση Φ.Π.Α. κάθε εξάμηνο.

1. Καθιερώνεται ειδικό κατ΄αποκοπή καθεστώς καταβολής του φόρου, για ορισμένους κλάδους μικρών επιχειρήσεων, για τις οποίες, λόγω της φύσης άσκησης της δραστηριότητάς τους, της δομής τους και της οργάνωσής τους, η τήρηση των υποχρεώσεων υπαγωγής στο κανονικό καθεστώς του φόρου, συνεπάγεται δυσανάλογα υψηλό διοικητικό κόστος.

2. Η υπαγωγή στο ειδικό καθεστώς του παρόντος άρθρου γίνεται κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας και μετά από σύμφωνη γνώμη των εκπροσώπων των οικείων κλάδων.

3. Το ειδικό καθεστώς συνίσταται στον προσδιορισμό ενός κατ΄αποκοπή ετήσιου ποσού Φ.Π.Α. για καταβολή στο Δημόσιο, από τις επιχειρήσεις που εντάσσονται στο καθεστώς αυτό.

Το κατ΄ αποκοπή αυτό ποσό Φ.Π.Α. προσδιορίζεται λαμβάνοντας υπόψη μακροοικονομικά και στατιστικά στοιχεία των υπόψη κλάδων οικονομικής δραστηριότητας σε συνεργασία με τις συναρμόδιες υπηρεσίες άλλων Υπουργείων, καθώς και των επαγγελματικών τάξεων, όσον αφορά κυρίως:

α) τις εισροές της δραστηριότητας και τον αντίστοιχο φόρο που τις επιβαρύνει,

β) τις εκροές της δραστηριότητας και τον αντίστοιχο φόρο, που αναλογεί,

γ) το ποσοστό επί τοις εκατό (%) λιανικών πωλήσεων ή παροχής υπηρεσιών προς τελικούς καταναλωτές.

4. Στο ειδικό καθεστώς του παρόντος άρθρου δεν μπορούν να ενταχθούν επιχειρήσεις που ασκούν τη δραστηριότητα υπό μορφή εταιρίας οποιουδήποτε τύπου, εκτός από τις κοινωνίες αστικού δικαίου και τις συνιδιοκτησίες (συμπλοιοκτησίες κ.λπ.).

Επίσης από το καθεστώς αυτό μπορούν να αποκλείονται επιχειρήσεις που πραγματοποιούν εξαγωγές ή ενδοκοινοτικές παραδόσεις, καθώς και επιχειρήσεις που ασκούν παράλληλα άλλη δραστηριότητα και εκ του λόγου αυτού δεν μπορούν να χαρακτηριστούν μικρές επιχειρήσεις.

5. Η εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος δεν είναι υποχρεωτική για τις επιχειρήσεις οι οποίες μπορούν με δήλωσή τους να υπάγονται στο κανονικό καθεστώς του φόρου.

Η δήλωση αυτή υποβάλλεται εντός τριάντα (30) ημερών από την έναρξη της διαχειριστικής περιόδου εντός της οποίας γίνεται η ένταξη στο κανονικό καθεστώς του φόρου και δεν μπορεί να ανακληθεί πριν από την παρέλευση πενταετίας

6. Οι επιχειρήσεις που εντάσσονται στο ειδικό καθεστώς του παρόντος άρθρου δεν έχουν υποχρέωση υποβολής των περιοδικών και εκκαθαριστικών δηλώσεων του άρθρου 38 και δεν τους παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης ή επιστροφής του φόρου των εισροών τους.

7. Η ένταξη στο καθεστώς θεσπίζεται με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών και μετά από τη σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τις αποφάσεις αυτές καθορίζεται το ετήσιο κατ΄αποκοπή ποσό Φ.Π.Α., ο τρόπος καταβολής του , καθώς και λεπτομέρειες για τον υπόχρεο καταβολής.

Η παρ. 4α του άρθρου 49 και η παρ. 6 του άρθρου 50 του ν. 2859/2000 (Κώδικας Φ.Π.Α.), όπως προστέθηκαν µε τις περιπτώσεις 4 και 5 της υποπαραγράφου Α.6 της παρ. Α΄ του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 (Α΄ 107) αντιστοίχως, καταργούνται.